Het ontstaan

De containerramp in januari 2019

Hier sta ik (Annelies de Witte, 1994), op het brede strand op Terschelling. Een plek waar ik al mijn hele leven graag kom, het liefst meerdere keren per jaar. Zo ook 2 januari 2019, toen mijn tante naar mij toekwam met de mededeling dat er ontzettend veel containers waren aangespoeld en met de vraag of ik mee wilde om het te zien. Een half uurtje later stonden we te kijken naar auto-onderdelen, opbergdozen van de IKEA, leren sandaaltjes, MyLittlePony's en de bijbehorende plastic kammetjes, piepschuim en ander verpakkingsmateriaal. En nog zo veel meer. Het eerste kwartier dacht ik nog: er gebeurt wat op het eiland! Het kwartier erna begon steeds meer te dagen wat voor milieuramp dit wel niet was. En, nog steeds is. De gevolgen zijn er nu nog steeds zichtbaar.

De leren sandaaltjes in maat 40 zijn inmiddels versleten, de opbergdozen van IKEA doen nog steeds dienst in mijn kast en één lelijke, felroze MyLittlePony staat te pronken achter het glazen deurtje van mijn kast in de woonkamer. De dagen die volgden zijn we een paar keer naar het strand geweest om verschillende vuilniszakken te vullen met alles wat aan was gespoeld. Hoewel het hele eiland meehielp, voelde het als dweilen met de kraan open. Hoe langer je wacht, hoe meer plastic er door de wind onder het zand zou verdwijnen. Enige haast was er dus wel bij. Na de kerstvakantie keerde ik weer terug naar waar ik sinds 2015 met veel plezier woon: Utrecht.

Het begin van @degroenewitte op Instagram

Deze containerramp gaf mij stof tot nadenken. Waar zijn we als mens eigenlijk mee bezig dat we altijd maar spullen willen kopen, het liefst het nieuwste van het nieuwste? Mijn kijk op het kapitalisme en het consumeergedrag van een Westers mens veranderde. Waar mogelijk paste ik ook mijn eigen koopgedrag aan, maar daarmee was en is het probleem van (zwerf)afval niet gelijk opgelost. Terug in Utrecht zag ik steeds vaker zwerfafval liggen. In plaats van mij hier aan te ergeren, besloot ik er zelf iets aan te gaan doen. Het spotten én oprapen van zwerfafval werd een hobby. Ik vond het steeds belangrijker worden dat er aandacht kwam voor (zwerf)afval. Al zo'n drie jaar had ik mijn eigen, persoonlijke Instagramaccount verwijderd. Door aansporing van nabije vrienden en familie besloot ik - met enige tegenzin - toch weer opnieuw een account op te richten. In het begin zonder gezicht erachter, anoniem, onder de naam @degroenewitte. Ik postte alleen 'stories' (een foto of filmpje wat volgers 24 uur lang kunnen bekijken) van zakjes opgeraapt zwerfafval. Dit duurde drie maanden. Toen besloot ik toch ook dit account een gezicht te geven. Mijn eerste post waarin ik mijzelf voorstelde was een feit, op 26 maart 2021.

De eerste post tot nu

In een jaar tijd heb ik ruim 500 volgers gekregen. Dit had ik zelf nooit kunnen bedenken! De ene week lukt het beter dan de andere week om actief te zijn, maar leuk is het wel om te zien dat - ook onbekenden - mijn afvalavonturen volgen. Ik post regelmatig als ik met andere leeftijdsgenoten een rondje heb gelopen, maar ook als ik in mijn eentje of ongeorganiseerd met andere leeftijdsgenoten wat heb opgeraapt. Inmiddels alweer drie jaar later sinds de eerste post heb ik meer dan 1000 volgers en veel (lange) afvalwandelingen er op zitten. Het gevoel dat je er niet alleen voor staat, motiveert enorm. Er zijn ontzettend veel verschillende zwerfafval-initiatieven verspreid over de hele wereld en @degroenewitte is er één van.

Mijn doel

Ik hoop anderen te inspireren om ook af en toe eens wat van de straat of uit de natuur te halen. Ik hoop op een positieve manier aandacht te vragen voor (zwerf)afval. Ik hoop anderen te stimuleren om bewuster na te denken over afval. Ik hoop anderen te laten inzien dat zwerfafval oprapen - ook al is het niet van jouzelf - ook een leuke bezigheid kan zijn.

Hoop is voor mij in deze tijd waarin wij leven belangrijk. Soms verdwijnt de hoop heel even en zakt de moed mij in de schoenen. Na een nacht goed slapen is de hoop gelukkig meestal weer terug. De hoop dat er in de toekomst geen zwerfafval meer ligt. En die hoop - in tegenstelling tot die hoop afval - houd ik het liefst dichtbij.